De empirische wetenschappen houden per definitie altijd wat over wat nog niet doorgrond wordt. Anders zou de wetenschap tot zijn eind komen. Maar er zijn wel belangrijke verschillen in kenniskwaliteit, leidend tot een 'wetenschapsclassificatie' van kennisvormen, zoals is geprobeerd te beschrijven in het artikel10-7 Hoe je de schepping kunt zien.

Veel zogenaamde kennis berust op loze speculaties. Wie daarin niet gelooft maar ook beseft dat de wetenschap niet tot zijn eind komt, houdt daartussen een onverklaarbare ruimte over van "zijn en tijd", het scheppingsmysterie. 

In de taal proberen mensen daarop greep te krijgen. Opnieuw gelieerd aan mijn "wetenschap" van de ontwikkeling van het medisch taalgebruik, heb ik geprobeerd ook het apostolisch taalgebruik in de eredienst en in gesprekken te duiden, zowel naar betekenis als naar beleving, zie het artikel 18-4 Het levende woord.